قانون 180 درجه برای فیلمبرداری

اگر فیلمساز نوپایی هستید، به احتمال زیاد در مورد قانون 180 درجه برای فیلمبرداریشنیده اید. اما این قانون دقیقاً به چه معناست؟ و آیا این قانون قابل شکستن است؟ صحنه ای از فیلم مورد علاقه خود را که در آن تعامل بین دو شخصیت در حال وقوع است، دوباره تماشا کنید. آنها در حال گفتگو هستند و همانطور که در حال گفتگو هستند، زاویه دوربین از یک شخصیت به شخصیت دیگر تغییر می کند. همچنین متوجه خواهید شد که دوربین همیشه در یک طرف بازیگران باقی می ماند – در این صحنه، شخصیت A همیشه در سمت چپ است، شخصیت B همیشه در سمت راست. این به این دلیل است که قانون 180 به شما به عنوان مخاطب کمک می کند تا موقعیت شخصیت ها را در یک صحنه پیگیری کنید.

قانون 180 چگونه کار می کند؟

در بررسی قانون 180 درجه برای فیلمبرداری باید بدانید که قانون 180 حکم می کند که در هر صحنه ای که شامل دو یا چند بازیگر است یک خط نامرئی وجود دارد. دوربین می تواند در هر نقطه از صحنه حرکت کند، به شرطی که در یک طرف این خط بماند.

• قانون 180 در فیلمسازی

از آنجایی که شخصیت ‌های یک صحنه همان رابطه چپ و راست را حفظ می ‌کنند، این به بیننده درک فضایی یک صحنه را می‌دهد – جایی که شخصیت ‌ها با یکدیگر و محیط اطراف خود در ارتباط هستند.

• چرا فیلمسازان از قانون 180 درجه استفاده می کنند؟

قانون 180 در فیلمبرداری کلید حفظ ثبات بصری در سراسر فیلم شماست. اگر قرار باشد دوربین به طور ناگهانی موقعیت خود را به یک زاویه کاملاً جدید در نیمه راه تغییر دهد، این امر احتمالاً حواس مخاطب را از بخش مهمی – اتفاقی که با شخصیت‌ها می ‌افتد – منحرف می ‌کند. طلسم شکسته است. هنگامی که مخاطبان شما شروع به توجه بیشتر به زوایای دوربین نسبت به اکشن کنند، بازگرداندن آنها به داستان خود دشوار است. آخرین چیزی که یک فیلمساز می خواهد این است که توجه مخاطب خود را از دست بدهد، و به همین دلیل است که اکثر آنها به قانون 180 پایبند هستند.

• اگر قانون 180 درجه را بشکنید چه اتفاقی می افتد؟

اما قوانین برای شکسته شدن ساخته شده اند، به ویژه در حوزه خلاقیت… درست است؟ در بررسی قانون 180 درجه برای فیلمبرداری باید بدانید که قانون 180 وجود دارد تا همه چیز را برای مخاطب روشن و ثابت نگه دارد. و در حالی که اکثر فیلمسازان به آن پایبند هستند، بسیاری هستند که از تغییر قرارداد لذت می برند.

همه چیز درباره قانون 180 درجه برای فیلمبرداری

قانون 180 درجه که گاهی از آن به عنوان محور نامرئی یاد می شود، برای کمک به فیلمسازان در تولید سکانس هایی طراحی شده است که از لحاظ مکانی و جهتی برای مخاطب معنا پیدا کند. این می تواند برای تیراندازی به سبک مستند، یک مصاحبه ساده یا حتی یک صحنه داستانی به شدت طراحی شده با چندین بازیگر اعمال شود. بیایید آن را تجزیه کنیم.

به قانون 180 درجه به عنوان یک نیم دایره فکر کنید. منطقه امن دوربین در همان سمت سوژه(ها) شما باقی می ماند. این مدل ساده برای دنباله هایی با حرکت و بدون حرکت کار می کند. هنگامی که خط ایجاد شد و موقعیت سوژه در کادر ایجاد شد، این قانون تشخیص محل قرار دادن دوربین را هنگام دریافت پوشش صحنه آسان‌تر می‌کند. وقتی به یک مکان نزدیک می شوید اولین کاری که می خواهید انجام دهید تعیین جهت قاب است. با دوستان خود ارتباط برقرار کنید که این جهتی است که می خواهید شلیک کنید. هرچه تنظیمات دوربین بیشتر باشد، حفظ خط 180 درجه دشوارتر است.

تشخیص محل قرار دادن دوربین

در بررسی قانون 180 درجه برای فیلمبرداری باید بدانید که یافتن دوباره آن می تواند به سادگی ترسیم سریع موقعیت مکانی شما به عنوان یک سربار باشد. از دوست خود برای کشف جایی که اشتباه کرده اید و همچنین مراجعه به عکس های قبلی استفاده کنید. هر چه موضوعات بیشتری داشته باشید، می تواند پیچیده تر باشد. آخرین صحنه از فیلم کوئنتین تارانتینو Reservoir Dogs شامل پنج بازیگر در یک فضا است که همه با یکدیگر صحبت می کنند. پوشش بی عیب و نقص انجام شده است و هرگز از خط عبور نمی کند، به عنوان یک مخاطب هرگز این سوال وجود ندارد که یک شخصیت در یک زمان معین کجا در صحنه است. این یک نمونه عالی از قطعه ای است که از یک “برش معکوس” در لحظه پس از یک نقطه عطف بزرگ در صحنه استفاده می کند و یک انتقال موفق را در دنیای آشفته ایجاد می کند.

• قانون شکنی

شکستن «خط» باعث می‌شود که تماشاگران باور کنند که یک شخصیت به طرزی جادویی از موقعیت اصلی خود دور شده است، در حالی که در واقعیت اصلاً حرکت نکرده است. این برش معکوس نامیده می شود. این نوع برش ها با ارائه دیدگاه متضاد از کنش در صحنه و در نتیجه تغییر چشم انداز کنش و جهت گیری فضایی در نما اولیه، بیننده را منحرف می کند. مواقعی وجود دارد که شکستن خط مشکلی ندارد، و این به شما به عنوان هنرمند بستگی دارد. شاید بخواهید برای مخاطبان خود سردرگمی ایجاد کنید، یا تغییر زیادی در خلق و خوی داستان نشان دهید. شکستن خط می‌تواند یک راه سرگرم‌کننده برای ایجاد یک اثر دلخراش باشد.

• زوایای درخشان

گاهی اوقات، بازیگران و سوژه های شما ممکن است خودشان محور را بشکنند. در عکسبرداری با اسلحه، گاهی اوقات این امر اجتناب ناپذیر است. استفاده از یک بریدگی محکم که فاقد جهت است یا ایجاد مجدد یک عکس عریض که ترجیحاً شکسته شدن محور را نشان می‌دهد، راه‌هایی هستند که در آن می‌توانید شکستگی‌های تصادفی را دور بزنید. در پایان روز، داستان حرف اول را می زند. در بررسی قانون 180 درجه برای فیلمبرداری باید بدانید که قانون 180 درجه یک عنصر کلیدی در کنار هم قرار دادن سکانس هایی است که برای مخاطب منطقی است. خط را نابود کنید، حس جهت را از بین ببرید و مخاطب را از دست بدهید. به شخصیت خود وفادار بمانید و پوششی ایجاد کنید که شخصیت آنها را تقویت کند و چرا مخاطب باید به آن اهمیت دهد.

• پس این همه به چه معناست؟

وقتی صحبت از تداوم صحنه شما می شود، استفاده از قانون 180 کلید موفقیت شما است. زمانی که حس فضایی خود را از دست دادید، مخاطب خود را از دست داده اید. آنها شروع به زیر سوال بردن واقعیت می کنند و اکنون از داستان شما منحرف شده اند. این قانون ساده را می توان در فضای مستند به سبک روایت یا اسلحه اجرا کرد.

نکات قابل توجه قانون 180 درجه برای فیلمبرداری

این قوانین را دنبال کنید تا عکس های شما با هم معنا پیدا کنند. تمام موقعیت های دوربین خود را در یک طرف یک خط خیالی نگه دارید. عکس های خود را با دقت کادر بندی کنید تا نشان دهید مردم به کجا نگاه می کنند. وقتی صحنه ای را با استفاده از نماهای جداگانه فیلم می گیرید، مهم است که مردم بفهمند همه چیز در صحنه کجاست. می‌توانید از قانون 180 درجه، به همراه فضای ظاهری و مطابقت خط چشم برای کمک به آنها استفاده کنید.

شات 1: شوت از راه دور

تصور کنید که از کنار به صحنه ای نگاه می کنید. می توانید کل صحنه را ببینید. اگر به یک شخصیت نگاه کنید، آنها در سمت چپ صحنه و رو به راست هستند. شخصیت دیگر در سمت راست صحنه رو به چپ است. شما فقط می‌توانید صحنه خود را در لانگ شات نشان دهید، اما این بدان معناست که ما نمی‌توانیم حالات چهره یا جزئیات کارهایی که شخصیت‌ها انجام می‌دهند را به خوبی ببینیم. همچنین بسیار خسته کننده خواهد بود زیرا موقعیت دوربین تغییر نمی کند.

شات 2: ضربه میانی

شات 3: نمای نزدیک

شات 4: نمای نزدیک بزرگ

اگر نزدیک‌ تر شوید و از عکس ‌های جداگانه مانند عکس ‌های میانی و کلوزآپ استفاده کنید، بسیار جالب‌تر است. بهتر است دوربین به دور حرکت کند تا تقریباً روی شخصیت ها پر شود. از این طریق می توانیم عبارات آنها را ببینیم و با احساسات آنها همذات پنداری کنیم. عکسبرداری به این شکل – ابتدا در یک جهت، سپس در جهت دیگر – شلیک معکوس نامیده می شود. نماها با هم کار می کنند زیرا دوربین هنوز (فقط) در همان سمت شخصیت ها قرار دارد که در لانگ شات بود. وقتی عکس ‌ها با هم ویرایش می ‌شوند، متوجه می ‌شویم که آنها به یکدیگر نگاه می‌ کنند، زیرا در همان جهتی هستند که در شات 1 بودند. برای اینکه مطمئن شویم این کار می کند، باید خطی بین این دو شخصیت تصور کنیم. به این می گویند محور عمل.

• نمودار قانون 180 درجه

اگر دوربین برای یکی از عکس ‌ها به سمت دیگر عوض شود، عکس ‌ها با هم کار نمی‌ کنند. کاراکترها به جای روبرو شدن با یکدیگر، اکنون طوری به نظر می رسند که انگار در یک جهت رو به رو هستند. وقتی عکس ‌ها را با استفاده از عکس معکوس به هم می ‌پیوندید، باید مراقب تطبیق خط چشم باشید. این بدان معنی است که نگاه شخصیت در یک نما باید با شخص یا چیزی که در نما بعدی به آن نگاه می کند همسو باشد.

سخن پایانی

در مجموع راهنمایی و مشاوره با افراد متخصص در این حوزه امری بسیار ضروری خواهد بود. که در اینجا پکیج های مستر کلاس عکاسی با دوربین و پکیج مستر کلاس عکاسی با موبایل از خانم بهاره صالح نیا به شما کمک فراوانی برای درک بهتر استفاده از دوربین خواهد کرد. سعی کنید به سایت ایشان مراجعه و این پکیج ها را تهیه و خریداری کنید.