عوامل موثر در عمق میدان کدامند؟
عوامل موثر در عمق میدان کدامند؟ عمق میدان چیز قابل لمسی نیست. بسته به روشی که فرد عکس می گیرد یا فیلم می گیرد، عمق میدان تغییر می کند. درک عمق میدان در سینماتوگرافی ضروری است، جایی که تمرکز برای دستیابی به ظاهر مطلوب وارد عمل می شود. در حقیقت باید عمق میدان را به عنوان شرایطی در نظر بگیریم که از مجموعه ای از موقعیت های مختلف تشکیل شده است. این عامل یک منطقه با فوکوس قابل قبول در اطراف یک سوژه است که فاصله مشخص شده از لنز را توصیف می کند. این پدیده در دیافراگم لنز رخ می دهد که متشکل از تیغه های نازک ریزی است که برای ایجاد دیافراگم باز و بسته می شوند. در اینجا به منظور آشنایی بیشتر با عوامل موثر در عمق میدان لازم است ادامه مطلب را بررسی کنید.
عمق میدان
آشنایی با عوامل موثر در عمق میدان
سه عامل بر چگونگی عمق میدان در یک تصویر تأثیر میگذارند: اندازه دیافراگم یا عنبیه (f-stop)، فاصله کانونی لنز (میلی متر) و فاصله دوربین تا سوژه – که گاهی به عنوان فاصله کانونی شناخته می شود. برای این گفتگو، ما در درجه اول بر روی عنبیه و تأثیرات آن بر عمق میدان تمرکز خواهیم کرد.
- اندازهدیافراگم
اندازه دیافراگم یکی از عوامل موثر در عمق میدان است که می تواند در هنگام محاسبه نوردهی مناسب یک تصویر مورد توجه قرار گیرد. عمق میدان نیز نقش زیبایی شناختی در ظاهر یک تصویر دارد. آیا پس زمینه های رویایی و خارج از فوکوس را در یک پرتره ترجیح می دهید یا دوست دارید جزئیاتی را در پس زمینه ببینید که مکان سوژه را نشان می دهد؟ ترجیحات شما با انتخاب های دیافراگم که بر نوردهی کلی تأثیر می گذارد، گره خورده است. بنابراین، f-stop حاصل از یک تصمیم بر میزان نوردهی است که اجازه می دهد که عمق میدان نیز یک انتخاب ترکیبی باشد.
- سطح تمرکز
عمق میدان به چیزی به نام صفحه یا سطح تمرکز مربوط می شود. یک عکس را به عنوان یک طرح 3 بعدی تصور کنید که دوربین در یک انتهای طرح قرار دارد و سوژه (ها) در میدان طرح ریزی مرتب شده اند. این مانند یک “برش” بزرگ از میدان تصویر است که با باز کردن یا بستن دیافراگم (عنبیه) ضخیم تر می شود. این برش نیز بر اساس اندازه لنز و فاصله سوژه به سمت دوربین حرکت می کند یا از آن دور می شود. در اینجا یک مثال ذکر شده است:
در بررسی عوامل موثر در عمق میدان باید بدانید که هنگامی که می خواهیم شیئی در فوکوس واضح باشد، یک منطقه در اطراف آن سوژه ایجاد می کنیم که در آن تصویر در فوکوس ظاهری قابل دید است. منطقه شامل قسمت جلو و پشت نقطه فوکوس است، جایی که سوژه ما در آن قرار دارد. این ناحیه مستقیماً با f-stop که روی لنز خود انتخاب می کنیم، مرتبط است. این کار را با تنظیم عنبیه لنز یا دیافراگم (مانند f2.8 یا f16) انجام می دهیم که قطر دهانه داخل لنز را کنترل می کند. این عمل کمی شبیه مردمک چشم ما عمل می کند.
اندازه دیافراگم
با دستکاری اندازه دیافراگم، یک ناحیه باریک در اطراف سوژه های خود با استفاده از یک f-stop باز (بزرگ) ایجاد می کنیم. در حالی که دیافراگم های باریک (کوچک) اثر معکوس ایجاد می کنند. آیا تا به حال چشمان خود را بسته اید تا اجسام دور تیزتر به نظر برسند؟ این اصل همانند دیافراگم لنز عمل می کند تا عمق میدان را کنترل کند.
در بررسی عوامل موثر در عمق میدان هنگامی که به یک دیافراگم به عنوان ” یک عامل بزرگ” اشاره می کنیم، آن تنظیم را با عدد کم مانند f1.4 نشان می دهیم. هنگامی که به یک دیافراگم به عنوان “یک عامل کوچک” اشاره می کنیم، آن را با یک عدد بالاتر مانند f16 نشان می دهیم. این اعداد مربوط به یک سری از “تیغه های” دیافراگم است که “دیافراگم” داخل لنز ما را تشکیل می دهند. همانطور که این تیغه ها باز و بسته می شوند، سوراخی را تشکیل می دهند که در آن نور می تواند از لنز عبور کند و به سنسور تصویر ما برخورد کند – یا در هنگام استفاده از امولسیون عکاسی به صفحه فیلم برخورد کند.
