عمق میدان در عکاسی

عمق میدان در عکاسی این یک تصور غلط و رایج است که عکاسان حرفه ای فقط در حالت دستی عکاسی می کنند، یعنی انتخاب سه تنظیمات مهم – دیافراگم، ISO و سرعت شاتر. طبق تجربه، مفیدترین و راحت ترین حالت عکاسی در واقع حالت دیافراگم است. با آن، همچنان می توانید ISO خود را کنترل کنید، اما دوربین شما سرعت شاتر را به طور خودکار تنظیم می کند و انتخاب دیافراگم را در اولویت قرار می دهد. در اینجا به منظور آشنایی بیشتر با لازم است ادامه مطلب را بررسی کنید.

آشنایی با اصطلاح عمق میدان در عکاسی

چرا اینطور فکر می کنیم؟ زیرا انتخاب دیافراگم راه اصلی برای کنترل عمق میدان در عکاسی است که یکی از مهم ترین موارد موثر در عکاسی است. تسلط بر عمق میدان، باعث ایجاد افکار خلاقانه می شود و به شما امکان می دهد تا کنترل کاملی بر وضوح تصویر خود داشته باشید. اگر مطمئن نیستید که عمق میدان چیست و چگونه می توانید از آن در عکاسی خود استفاده کنید، به خواندن ادامه دهید. این مقاله برای شما مناسب است.

• تعریف عمق میدان در عکاسی

به طور خلاصه، عمق میدان بر حسب فوت یا متر اندازه گیری می شود. میدان می تواند کم یا زیاد باشد. وقتی کم عمق است، فقط قسمت کوچکی از عکس شما واضح به نظر می رسد. وقتی بزرگ است، ناحیه بزرگی از تصویر شما در فوکوس است. سه راه برای کار با عمق میدان وجود دارد: با استفاده از تنظیمات دیافراگم، فاصله عکاسی و فاصله کانونی لنز. همانطور که می دانید، دیافراگم به “سوراخ” لنز شما اشاره دارد که نور از طریق آن وارد دوربین می شود. هر چه سوراخ بزرگتر باشد (عدد دیافراگم کوچکتر)، نور بیشتری وارد می شود.

در بررسی عمق میدان در عکاسی، دیافراگم بیشتر از کنترل مقدار نوری است که برای گرفتن عکسی با نوردهی خوب نیاز دارید. مقدار دیافراگم انتخاب شده (یا عدد f-stop، همانطور که گفته می شود) مستقیماً بر عمق میدان تصویر شما تأثیر می گذارد. هرچه عدد f-stop کمتر باشد، عمق میدان کمتر است. به عنوان مثال، در f/1.8، تنها بخشی از شی مورد نظر شما واضح به نظر می رسد. بقیه عکس تار خواهد شد.

اکنون که می دانید دیافراگم چقدر مهم است، مطمئناً متوجه شده اید که چرا گفتم اکثر عکاسان حرفه ای در حالت دیافراگم عکاسی می کنند. این حالت به شما امکان می دهد بدون فکر کردن به سرعت شاتر، عمق میدان مورد نظر را ایجاد کنید. البته، موقعیت ‌هایی پیش می ‌آید که نمی‌توانید یک عدد f-stop خاص را انتخاب کنید، زیرا سرعت شاتر آن بسیار کم است. خوشبختانه، وقتی صحبت از عکاسی منظره به میان می ‌آید، اغلب می ‌توانید با سرعت پایین ‌تری عکاسی کنید، زیرا اشیاء شما عموماً بی ‌حرکت هستند.

فاصله بین شما و جسم شما نیز بر عمق میدان درک شده در تصویر نهایی تأثیر می گذارد. به عنوان یک قاعده، هرچه به جسم خود نزدیکتر باشید، عمق میدان کمتر است و بالعکس. در عکاسی فاصله کانونی مشخصه اصلی لنزها است که زاویه دید و سطح بزرگنمایی را به ما می گوید. از نظر عمق میدان، لنزهای زاویه باز عمق میدان بیشتری به ما می دهند در حالی که لنزهای تله، عکس هایی با عمق میدان بسیار کم تولید می کنند.

افزایش عمق میدان در عکاسی

همانطور که در بالا ذکر شد، در عکاسی منظره ما می خواهیم تصویری واضح و شارپ داشته باشیم. این بدان معناست که ما باید عمق میدان زیادی داشته باشیم. پس چه می توانیم بکنیم؟

الف) دیافراگم را ببندید

در بررسی عمق میدان در عکاسی ما قبلاً می دانیم که هرچه دیافراگم کوچکتر باشد، عمق میدان بزرگتر است. بنابراین، اولین کاری که باید انجام دهیم این است که مقدار دیافراگم f8 یا بالاتر را انتخاب کنیم. در تجربه افراد متخصص در این حوزه، f/8-11 محدوده ای است که بیشتر در عکاسی منظره استفاده می شود. بسته شدن دیافراگم باعث می شود مقدار نور کمتری به سنسور برخورد کند. دوربین شما این را با سرعت شاتر کمتر جبران می کند. پس حتما از سه پایه استفاده کنید.

ب) از فاصله کانونی کوتاه تری استفاده کنید

برای افزایش عمق میدان، به لنزی با فاصله کانونی کوتاه مانند 16 تا 35 میلی‌متر (10 تا 24 میلی‌متر در دوربین ‌های سنسور برش ‌شده) نیاز دارید. لنزهای زاویه باز پرایم یا زوم بهترین هستند، اما اگر تازه شروع کرده اید، لنز زوم عمومی نیز این کار را انجام می دهند. فقط مطمئن شوید که هنگام عکاسی از مناظر از آن در کوتاه ترین فاصله کانونی استفاده کنید یا به طور کلی عمق میدان زیادی ایجاد کنید.

مواردی که باید در بررسی عمق میدان در عکاسی بدانید

در بررسی عمق میدان در عکاسی،  “DoF” اصطلاح فنی است که برای توصیف میزان فوکوس بودن عکس استفاده می شود و این DoF است که به ما به عنوان عکاس این امکان را می ‌دهد که تعیین کنیم در عکس ‌هایمان چه مناطقی را می ‌خواهیم فوکوس کنیم. این ابزار اصلی است که برای جلب توجه یا دور کردن از مناطق خاصی از عکس یا کل عکس استفاده می شود که انتخاب شماست. به سادگی می توان گفت که میدان فوکوس در یک تصویر چقدر گسترده است.

میدان فوکوس فاصله از نقطه تمرکز اولیه ( نقطه فوکوس )، در مقایسه با لبه های جلو و عقب فوکوس است. هنگام فوکوس بر روی یک سوژه یا شی، DoF بر اساس تنظیمات دیافراگم انتخاب شده تعیین می کند که چه مقدار از آن سوژه از نقطه فوکوس تا میدان فوکوس در فوکوس باشد. و اینکه چقدر فاصله بین نقطه خاصی که روی آن تمرکز می کنید و میدان فوکوس، چه در جلو و چه در پشت آن نقطه، کاملاً در کنترل شماست.

در بررسی عمق میدان در عکاسی، DoF با تنظیم دیافراگم لنز شما افزایش یا کاهش می یابد. هرچه تنظیم دیافراگم لنز شما بزرگتر باشد، که معمولاً به آن “توقف کردن” لنز گفته می شود، DoF در تصویر شما بیشتر است. در حالی که، از سوی دیگر، با کاهش دیافراگم دوربین یا لنز، می توان DoF را کاهش داد. و این معمولاً به عنوان “باز کردن” یک لنز شناخته می شود. این همچنین به این معنی است که با افزایش دیافراگم، نقطه فوکوس در جلو و پشت بیشتر نیز در فوکوس خواهد بود. و دقیقا برعکس آن نیز صادق است.

توجه: فقط لنزهای فوکوس دستی تنظیمات دیافراگم را مستقیماً روی خود لنز دارند و نمی توان آن را از طریق دوربین کنترل کرد. یک DoF بزرگتر واقعاً به این معنی است که بیشتر سوژه و پس زمینه در فوکوس هستند.

• تغییرات دیافراگم

همانطور که در بالا اشاره کردیم، دیافراگم به اندازه دهانه لنز اشاره دارد. دیافراگم های کوچکتر (اعداد بزرگتر) به معنای DoF بزرگتر است. این بدان معنی است که با افزایش دیافراگم، فاصله میدان فوکوس نیز افزایش می یابد و میدان فوکوس تنها با هر مرحله اضافه در دیافراگم بزرگتر و بزرگتر می شود. دقیقا برعکس این موضوع نیز صادق است، جایی که دیافراگم بزرگتر (اعداد کوچکتر)، به معنای DoF کوچکتر (کم عمق تر) است. هنگامی که برای دیافراگم می‌بینید، که معمولاً به عنوان “F-Stop” در دوربین شما شناخته می‌ شود، نماد فنی برای مقدار DoF یک تصویر است.

راه های اصلی برای کنترل عمق میدان

راه های اصلی برای کنترل عمق میدان در عکاسی عبارتند از:

فاصله کانونی لنزها

فاصله از موضوع

دیافراگم در دوربین تنظیم شده است

فاصله کانونی لنز شما تعیین می کند که میدان دید شما چقدر گسترده یا باریک خواهد بود. به زبان ساده، لنزهای واید زاویه دید بیشتری نسبت به لنزهای تله فوتو دارند. هنگام عکاسی با لنزهای زاویه باز، از آنجایی که زوایای دید بزرگتر هستند، DoF حتی در مقادیر پایین تر همچنان از لنزهای تله فوتو بیشتر خواهد بود. این به این دلیل است که هر لنز زاویه دید متفاوتی دارد و فواصل نسبی هنگام عکاسی از لنزهای زاویه باز باعث می‌شود که اشیاء از پیش ‌زمینه، میان ‌زمینه و پس ‌زمینه در فاصله نسبی یکسانی با یکدیگر ظاهر شوند. و اجسام در فاصله نسبی یکسان از نظر فوکوس مشابه خواهند بود. و به همین دلیل، با لنزهای زاویه باز، معمولاً در مقایسه با لنزهای تله فوتو، DoF باریک تر (یا بیشتر) خواهید داشت، حتی با همان مقدار نور، تنظیمات دقیق و فاصله از سوژه بهتر است.

DoF بین فواصل کانونی مختلف متفاوت خواهد بود، زیرا فاصله کانونی مستقیماً بر DoF تأثیر می گذارد. بنابراین، بدانید که دیافراگم F4 در هر لنز یکسان نیست. لنزهای ماکرو، واید، میدرنج و تله فوتو همگی تأثیرات متفاوتی روی DoF خواهند داشت. اگر می خواهید DoF کم عمق بیشتری داشته باشید، با لنزهای با فاصله کانونی بلندتر عکس بگیرید.

نتیجه گیری

اگر با لنز زوم در مقابل لنز کانونی ثابت عکاسی می‌کنید، همین امر صدق می‌کند. در زوم های گسترده تر، DoF بیشتر خواهد بود، در حالی که در زوم های باریک تر، DoF کم عمق تر خواهد بود. به طور کلی، یک لنز پرایم در مقایسه با یک لنز زوم که در همان فاصله کانونی زوم می‌شود، DoF کم عمق‌تری دارد. مورد بعدی که بر DoF تأثیر می گذارد فاصله شما از جایی که هستید تا جایی است که سوژه قرار دارد. هر زمان که به سوژه ها نزدیک تر باشید، DoF سطحی تر خواهد بود. در اینجا به منظور آموزش بیشتر لازم است پکیج های خانم بهاره صالح نیا که شامل پکیج مستر کلاس عکاسی با دوربین و پکیج مستر کلاس عکاسی با موبایل است را از سایت ایشان خریداری و از خدمات موثر آنان استفاده کنید.